Dertig jaar schoolkoor bij de VOS, ja wat ga je daar over vertellen…

Dat we ongelofelijk veel plezier gehad hebben in al die jaren.
De eerste jaren zingen voor Sinterklaas in de Gymzaal en natuurlijk elk jaar ons kerstconcert.
En dan de muziekuitvoering, elk jaar weer zo leuk.
Kinderen die drie noten piano konden spelen, want als je les had, mocht je meedoen (ik wilde toch de ouders al die “vlooienmarsen” besparen).
Soms maakte ik er een estafette van, zoveel kinderen speelden er piano.
Maar ook kids die met gemak een nocturne van Chopin speelden.
Je hoorde de eerste tonen uit een viool en je hoorde plotseling een groot talent die het later ook echt ging maken.

De muziekuitvoering, eerst nog met een orkest en een dansgroep dertig jaar geleden.
Later met twee koren, de jongste en de oudste groep en zovele solisten.
Toen kregen we, dankzij Harrie, een geweldig podium zodat iedereen ook iets kon zien,
en goede verlichting en een geluidsinstallatie.

De gymzaal werd de laatste jaren steeds meer aangekleed met hele leuke tekeningen en knutselwerken van kinderen die iets moois gemaakt hadden bij het thema, met Juf Andrea.

Heerlijk, soms had je zo’n “brommer” in je koor, die toch jarenlang weer mee kwam doen. En ja hoor, in groep 6 lukte het je om die op toon te laten zingen en dan na groep 7 stopte hij er mee, want dat was niet stoer om in het schoolkoor te zitten!
Maar ook jaren dat ze met een hele groep uit de klas jarenlang meededen tot en met groep 8 en dat je ze van kleuter brugklasser zag worden.

Mooie muziek gemaakt, ontroerend soms, soms hilarisch.
Altijd met veel gelach en plezier.
Hoe zong John Miles het ook al weer, ”music was my first love”.
Ik hoop zo dat me dat gelukt is, om dat aan ze over te dragen.

Ina Bannink, Ouder 1984-1995, Koorleider 1993-2023, Muziekleerkracht 2009-2023