De van Oldenbarneveltschool 100 jaar

We zijn allemaal passanten op De van Oldenbarneveltschool, de een blijft alleen wat langer dan de ander. Dat geldt natuurlijk niet per se voor de leerlingen die hier gemiddeld 8 jaar rondlopen, wel voor de ouders en natuurlijk voor de teamleden zonder wie er geen onderwijs gegeven zou kunnen worden. Verschillende passanten in het 100-jarig bestaan is gevraagd hun beleving en ervaring te delen; 100 verhalen die samen een beeld vormen van hoe de VOS was en hoe de VOS vandaag de dag is.

Mijn verhaal is dat ik ruim 8 jaar als bestuurslid, waarvan 7 jaar als voorzitter heb rondgelopen en heb kunnen bijdragen aan het 100-jarig voortbestaan. De VOS heeft in die periode en aantal “streken” verloren. Die veranderingen hebben we vaak juist ingezet om de school perspectief te bieden op 100+ jaar.

Zo heeft de oude Van Oldenbarnevelt plaatsgemaakt voor een meer eigentijds beestje om als symbool van onze school te dienen. Daarmee is de naamgever niet uit het beeld verdwenen; in de verbouwing die een aantal jaar geleden plaatshad en die veelal oude sfeer heeft teruggebracht in ons oude pand is hij prominent in glas-en-lood bewaard gebleven. Een onmiskenbaar beeld in het trappenhuis terwijl de frisse VOS zijn werk doet in de huidige beeldgeörienteerde maatschappij.

De VOS heeft daarnaast als kleinschalige school zoals velen die kennen, waar ouders betrokken zijn en de kwaliteit van onderwijs voorop staat, ook onderwijsgerelateerde veranderingen doorgemaakt: mede door de Coronapandemie is de omslag gemaakt naar meer digitaal onderwijs, maar ook naar meer expliciete aandacht voor persoonsvorming, socialisatie en natuurlijk voor burgerschap. “Alle kinderen krijgen de kans zich optimaal te ontwikkelen” is hierbij de visie. Meedoen is belangrijker dan winnen, maar als we winnen zijn we wel supertrots! Dit alles door een hecht team dat leerlingen goed in beeld heeft zodat zij de aandacht krijgen die zij nodig hebben.

Een laatste verandering die ik hier wil noemen is de manier waarop de school wordt bestuurd. Tot 2020 zaten de vrijwilligers uit het bestuur tweemaandelijks met de directeur te overleggen over van alles wat de school raakte, op uitvoerend niveau. Avondlange vergaderingen, waarbij het regelmatig voorkwam dat we ver na middernacht het alarm pas aanzetten, vooral ook omdat het een gezellig samenzijn was. De verantwoordelijkheid voor het bestuur is sinds 2020 ook belegd bij de directeur-bestuurder; een andere vorm van betrokkenheid voor de ouders is daarmee ingeluid, namelijk toezichthoudend en meer op afstand. Maar zeker niet afstandelijk, dat zou niet passen bij de VOS.

De VOS bestaat 100 jaar. In die tijd is er veel gebeurd en heeft de school steeds weer bewezen met zijn tijd mee te kunnen gaan, bewezen dat het een fijne plek is om te leren en te werken. Ik heb in mijn passantentijd ook veel geleerd, als ouder en bestuurder/toezichthouder. Ik wens dat een ieder toe en prijs me gelukkig dat het lustrum-schooljaar het feestelijke slotakkoord van mijn bestuursperiode vormt.

Vanessa van Kuilenburg-Brouwer
Voorzitter bestuur (en moeder van twee VOS-jes)