100 verhalen

Leuk om na zoveel jaar eens terug te kijken op mijn verschillende rollen op de VOS.

Het begon al in 1946 toen ik werd gefotografeerd met de toenmalige kleedkameringang van de gymzaal als achtergrond niet wetende dat ik in een latere levensfase daar zes jaar lang als leraar lichamelijke opvoeding zou gaan werken. Ik woonde toen in de Grasstraat zo’n 50 meter bij de school vandaan.

Mijn vader wilde per se dat ik naar de VOS ging zo kwam ik in de klas bij juffrouw Van Andel, waarvan ik me als ’linksschrijver’ (samen met Hans Bezem) herinner hoe vaak ik met zo’n 40 cm lineaal op mijn hand werd gemept als ik weer links aan het schrijven was.

Op deze foto uit 1959 met een klas van 36 (!) kinderen zit ik hier linksonder met juffrouw van Andel in het midden. Er zit zelfs een van de kinderen met ‘jasje-dasje’ nu niet meer voor te stellen. Zelfs een lijst met namen van die eerste klas blijkt in mijn digitale archief te zitten.

Zelf was ik een sportief ventje, toen in de vierde klas huiswerk aan de orde kwam bij Bert de Roo was ik meer buiten dan binnen, ergo ik bleef zitten want ik deed geen huiswerk. Maar het kwam goed ondanks het advies van meneer Kats in de zesde klas voor de MULO toch naar het Libanon Lyceum en dat lukte prima.

Ik had in die tijd maar een passie: gymleraar worden. Zo geschiedde en in 1969 liep ik stage op de VOS en een jaar later kreeg ik daar mijn eerste aanstelling als gymleraar met Jur Kats als ‘hoofd van de school’. Wel even vreemd dat Bert de Roo, Nel van Klaveren en Jur Kats toen collega’s waren. Mooie tijd en meer dan goede herinneringen, maar vooral Jur Kats die mij alle medewerking verleende om het mogelijk te maken in die tijd mijn fysiotherapiestudie te doen. Dat lukte en toen ik in 1976 een aanstelling kreeg aan de opleiding fysiotherapie in Rotterdam heeft Marianne Cafferata mijn rol overgenomen en dat heel lang volgehouden.

Ja die man met die enorme baard links dat was ik toen. Inmiddels getrouwd en hoe is het mogelijk van 1971 tot 1974 woonachtig in de Schelfstraat ook bijna om de hoek van de school. In 1974 eigen praktijk en wonen in Schiedam en sinds 2022 weer woonachtig in Rotterdam.
Al met al ben ik blij dat mijn stevige basis op de VOA heeft gelegen en ik door daar zes jaar te werken heb kunnen doorstuderen.

Een toneelspeler ben ik nooit geweest, dat realiseerde ik me toen ik gevraagd werd als Sint op te treden. Nadat ik de gymzaal binnenschreed hoorde ik na mijn eerste woorden door de zaal ’het is Elenbaas, het is Elenbaas’, waarna Jur Kats met zijn talenten het keurig van mij overnam. Zelf kan je op zo’n moment wel even door de grond zakken. Met zeer veel genoegen denk ik terug aan mijn tijd als leerling, student en leerkracht op de VOS.

Hans Elenbaas, Leerling 1953-1959, Gymleerkracht 1970-1976